Kościół parafialny Św. Marii Magdaleny w Magdalence
Historia parafii św. Marii Magdaleny w Magdalence rozpoczyna się 17 sierpnia 1931 roku, kiedy to kard. Aleksander Kakowski wydał dekret otwarcia kaplicy publicznej w starej gajówce i odprawiania w niej Mszy świętych i nabożeństw. Gajówka była darowizną Piotra Dmowskiego, właściciela folwarku Magdalenka. Drugą fundatorką była księżna Zofia Świętopełk-Czetwertyńska, która 21 grudnia 1933 roku podarowała na cele kościelne z majątku Falenty 6 hektarów w Sękocinie.
Kard. Kakowski erygował parafię św. Marii Magdaleny w Sękocinie 11 maja 1934 roku. Pozwolenie na budowę kościoła otrzymał ks. Józef Jakubowski dwa lata później, w 1936 roku. Wierni wznieśli drewniany kościółek z przylegającą doń plebanią. W ołtarzu głównym umieszczono obraz Matki Bożej Częstochowskiej. Świątynię poświęcono 25 października 1936 roku.
W latach 1948-1973, gdy proboszczem był ks. kanonik Henryk Słojewski, zajmujący się ziołolecznictwem, do Sękocina zwanego już wtedy Magdalenką przyjeżdżało wielu chorych. Rozpoczęto wtedy przebudowę kościoła, a miejsce drewnianych konstrukcji zajęły murowane ściany. W ołtarzu głównym umieszczono obraz św. Marii Magdaleny klęczącej u stóp Chrystusa. W ołtarzach bocznych ustawiono figury Chrystusa i Matki Bożej. Na ścianach zawieszono stacje Męki Pańskiej, które zachowały się w kościele do dziś. Przed kościołem zawieszono dzwony “Kosma” i “Damian” (patroni zielarzy i aptekarzy), a wokół świątyni urządzono park dla upamiętnienia Tysiąclecia Chrześcijaństwa Polski.
W następnych latach podjęto się drugiej przebudowy świątyni (na wpół legalnie), nadając jej kształt trzynawowego kościoła z nowym obrazem Zmartwychwstałego Chrystusa i klęczącą u Jego stóp Marią Magdaleną w ołtarzu głównym. W 1976 roku dekretem Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego parafia otrzymała nazwę przejściową Sękocin – Magdalenka, by od momentu powstania parafii w Sękocinie Starym (w 1993 roku) uzyskać obecne miano parafii – Magdalenka. Od roku 2001 ciągle trwa rozbudowa kościoła. Należy dodać, że w latach 1982-1985 w Lesznowoli zbudowano kaplicę katechetyczną, która dziś służy dzieciom szczególnej troski.
Magdalenka jest prężnie działającym ośrodkiem Ruchu “Odnowa w Duchu Świętym”. Grupy modlitewne Odnowy spotykają się w domu rekolekcyjnym “Wieczernik”. Diecezjalny dom rekolekcyjny “Emaus” służy spotkaniom formacyjnym księży i grup neokatechumenalnych. Gościli w nim także kardynałowie: Stefan Wyszyński, Karol Wojtyła i Józef Glemp. W końcu lat 90. XX wieku wybudowano kolejny dom rekolekcyjny – świetlicę “Miłosierdzia Bożego”, zwaną “Dużą Salą”. W parafii działa kilka grup modlitewnych dzieci, młodzieży i dorosłych, którzy pogłębiają swą wiarę, a także troszczą się o najuboższych.
